Σχιστολιθικό αέριο-πετρέλαιο: Συνέντευξη Β. Πισσία
Στο πλαίσιο ρεπορτάζ του naftemporiki.gr για το σχιστολιθικό αέριο-πετρέλαιο:
1. Πόσο συμφέρουσα (μπορεί να) είναι η παραγωγή του για τη βιομηχανική παραγωγή;
2. Πόσο επιβαρυντική (μπορεί να) είναι για το περιβάλλον;
3. (Πώς) μπορούν να “παντρευτούν” η παραγωγή σχιστολιθικού αερίου-πετρελαίου και η προστασία του περιβάλλοντος;
4. Στην Ελλάδα υπάρχουν ενδείξεις για την ύπαρξη αντίστοιχων ενεργειακών πόρων; Θα ήταν ενδεδειγμένη η αξιοποίησή τους; Υπό ποιες προϋποθέσεις;
Απαντήσεις Β. Πισσία:
1) Συμφέρουσα για ποιόν, για πόσο καιρό και με ποιο ανθρώπινο και περιβαλλοντικό κόστος;
Εάν συνεχίσουμε να υπολογίζουμε το κόστος παραγωγής των βιομηχανικών προϊόντων με τον τρόπο που γίνονταν οι υπολογισμοί πριν μερικές δεκαετίες, εάν συνεχίσουμε να αγνοούμε ή να υποτιμόυμε το περιβαλλοντικό κόστος, εάν δεν υιοθετήσουμε τις λογικές της βιωσιμότητας, της αειφορίας και της αξιοβίωτης ανάπτυξης, εάν δεν υιοθετήσουμε νέες οικονομικές θεωρίες και αν δεν αποχαιρετήσουμε την παράνοια της συνεχούς μεγέθυνσης, θα εξαντλήσουμε τους φυσικούς όρους της ύπαρξής μας.
Ακόμη μεγαλύτερος κίνδυνος η άνευ όρων υποταγή στην λογική του ανταγωνιστικού κόστους παραγωγής, στην λογική της αναζήτησης ενός εφήμερου συγκριτικού πλεονεκτήματος μέσω φτηνής ενέργειας ή φτηνής εργατικής αμοιβής.. Με αυτή την λογική o ένας θα συμπαρασύρει στον βυθό τον άλλον, οι ΗΠΑ -που πρωτοστατούν στην εφαρμογή αυτής της τεχνολογίας- θα επιχειρούν με φτηνότερη ενέργεια να εκτοπίσουν από τις αγορές ευρωπαϊκά ή ιαπωνικά προϊόντα ή να αμυνθούν από τα προϊόντα χωρών χαμηλότερου κόστους καταφεύγοντας σε επικίνδυνες τεχνολογίες όπως αυτή του fracking για την άντληση φυσικού αερίου σε σχιστολιθικά πετρώματα. Οι ανταγωνιστές της τότε θα εξωθούνται να απαντήσουν με την ίδια τεχνολογία ή με πυρηνική τεχνολογία, ή με στερεά καύσιμα κλπ. Όπως αποδεικνύεται, η προϊούσα παγκοσμιοποίηση, χωρίς γενικούς κανόνες και χωρίς παγκόσμιο πλαίσιο ρύθμισης που να αφορά στους ανθρώπινους και φυσικούς πόρους, οδηγεί σε συνεχή έκπτωση των ανθρώπινων και φυσικών αξιών.
2) Πολύ επιβαρυντική. Τα υπόγεια νερά στην περιοχή της εξόρυξης απειλούνται από τις χημικές ουσίες που περιέχονται στο υδατικό μείγμα που εισάγεται με πίεση στην γεώτρηση. Κι’ ενώ η τεχνολογία της εξόρυξης δεν αποκλείεται να σχετίζεται με έξαρση σεισμικής δραστηριότητας, το επιχείρημα για αξιόλογη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από την χρήση του φυσικού αερίου έχει αρχίσει να αμφισβητείται. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε και άλλους κινδύνους τους οποίους φαίνεται να υπολογίζουν σοβαρά οι κάτοικοι κάποιων πολιτειών στις ΗΠΑ που εναντιώθηκαν έντονα και αποτελεσματικά τον τελευταίο καιρό.
3) Απλά δεν μπορούν να παντρευτούν. Εμείς, οι Οικολόγοι-Πράσινοι, δεν λέμε «όχι σε όλα» και δεν αρνούμαστε ότι υπάρχουν και αποτελεσματικές αντιρυπαντικές τεχνολογίες προληπτικού χαρακτήρα. Ωστόσο η λογική ρυπαίνω και μετά αντιρυπαίνω είναι απολύτως επικίνδυνη και στην περίπτωση που εξετάζουμε έχει αποδειχθεί ότι η συμφιλίωση που αναφέρετε μπορεί να καταλήξει σε ολέθρια σχέση. Υπάρχουν οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που δεν επιβαρύνουν το περιβάλλον όταν σχεδιάζονται και εφαρμόζονται σωστά. Ας το πάρουμε απόφαση, αποτελούν για την ανθρωπότητα μονόδρομο.
4) Δεν είμαι από αυτούς που αποδέχονται ανεπιφύλακτα την νέα εθνική αφήγηση «θα γιατρέψουμε τις πληγές της κρίσης και θα πλουτίσουμε αξιοποιώντας τους υδρογονάνθρακες». Δεν θεωρώ πιθανό να υπάρχουν σημαντικά αξιοποιήσιμα κοιτάσματα, η διαχεόμενη αισιοδοξία δεν στηρίζεται ακόμη σε προχωρημένες έρευνες, αυτά που υπάρχουν ωστόσο δεν αποκλείεται κάποια στιγμή να δημιουργήσουν ενδιαφέρον για μια «αρπαχτή» ή να δώσουν ευκαιρία σε χρηματιστηριακό παιχνίδι εις υγεία πάλι κάποιων αφελών. Όμως, πάνω απ’ όλα, έχω την έγνοια μην και καταστρέψουμε την προαιώνια κληρονομιά μας και παραιτηθούμε από το μέλλον μας που δεν είναι άλλο από την μαγεία αυτού του ευλογημένου τόπου που ζούμε. Ας φανταστούμε ένα «ατύχημα» σαν αυτό που συνέβη στον Κόλπο του Μεξικού; Ή σαν αυτά που συμβαίνουν σχεδόν κάθε μήνα σε πλατφόρμες εξόρυξης φυσικού αερίου που αναφλέγονται; Η χώρα μας έχει μία και μοναδική λύση. Την Κοινωνική και οικονομική ανασυγκρότησή της, με πολύ μόχθο και προσπάθεια. Προσθέστε αν θέλετε και την εκ βάθρων πολιτική της ανασυγκρότηση.
