top

ΣΥΡΙΑ: ΗΠΑ και «άουτ-σάϊντερ», το άλλο ενδεχόμενο.

συρια ομπαμα«Μικρής κλίμακας και επικεντρωμένη επιχείρηση», η φράση  κλειδί, υποτίθεται, των ημερών.  Η φράση αυτή του προέδρου Ομπάμα,  παραδόξως δημιούργησε το αληθές δεδομένο, την λογική αφετηρία και το επιχειρησιακό πλαίσιο που ορίζει τις μέρες αυτές κάθε δημόσια συζήτηση για την Συριακή κρίση.

Για την πλειοψηφία, αν όχι για την σχεδόν ολότητα των πολιτικών αναλυτών, ιδιαίτερα των θεωρούμενων ειδικών και έγκριτων, ο επικείμενος πόλεμος θα περιοριστεί σε μια τιμωρητική επιχείρηση ολίγων ημερών, σε μια  χειρουργική επιχείρηση, όπως αρέσκονται τα ΜΜΕ να την χαρακτηρίζουν.  Η  επιχείρηση αυτή,  με πολιτική ακρίβεια  σχεδιασμένη και απολύτως περιγεγραμμένη,   θα διαμορφώσει, όπως λέγεται,  τον νέο συσχετισμό μεταξύ του καθεστώτος Άσσαντ και των αντιπάλων του.

Μετά «πάμε Γενεύη..»,  όπου ο Άσαντ, λίγο ή πολύ  κοντύτερος, αν όχι «τηλεχειριστικά» εξοντωμένος, θα εξαναγκαστεί στην μερική ή και ολική έκλειψή του. Εκεί όπου θα κοπούν και θα μοιραστούν τα πολιτικά, οικονομικά, πολιτισμικά, αν όχι και τα εδαφικά ιμάτια της Συρίας… Κάπου εκεί θα κλείσει, ελπίζουν οι επιτιθέμενοι ανθρωπιστές,  το συριακό ζήτημα. Κάπως έτσι,  οι ΗΠΑ θα επιβεβαιώσουν, όπως πιστεύουν,  την ηγεμονία τους, αποζημιώνοντας συνάμα τους εκεί γύρω συμμάχους τους. Αυτούς που τώρα αγωνιούν, αναζητώντας τρόπους  να εξέλθουν από τον συριακό τους βάλτο, να διαχειριστούν την στρατηγική αιγυπτιακή τους αστοχία, να ανακτήσουν το απωλεσθέν τους περιφερειακό όνειρο και τα διαφυγόντα τους κέρδη.

Είναι όμως αυτή μια αληθής και σχετικά πλήρης «εικόνα στιγμής» της κορυφούμενης συριακής κρίσης; Είναι άραγε αυτό -και μόνον αυτό-  το σχέδιο της «μικρής κλίμακας και επικεντρωμένης επιχείρησης»;  Και εάν είναι μόνον αυτό, είναι   άραγε βέβαιο, έστω πολύ πιθανό, να είναι αυτή και η εξέλιξή τη;

Για να μάθεις την αλήθεια, τις περισσότερες φορές,  είναι καλό να ακούς ή να διαβάζεις σωστά αυτά που λένε εκείνοι  με τους οποίους διαφωνείς κι’ ακόμη περισσότερο οι αντίπαλοί σου.

Ο πρόεδρος Ομπάμα, εκτός από την αναφερόμενη πιο πάνω κατηγορηματική δήλωσή του,  είπε ακόμη προς το αμερικανικό έθνος ότι «δεν θα υπάρξουν χερσαίες δυνάμεις, θα υπάρχει ημερομηνία λήξης και η Αμερική δεν θα αναλάβει την ευθύνη για τον εμφύλιο που διεξάγεται εδώ και καιρό». Όμως, τι να εννοεί άραγε αυτή η συμπληρωματική, διευκρινιστική όπως παρουσιάζεται, πλανηταρχική δήλωση;  Και τι άραγε να περιέχει, εάν διαβαστεί και ερμηνευτεί σωστά,  πέρα από τον ισχυρισμό του ότι δεν θα εισβάλλουν στην Συρία  αμερικανικές χερσαίες δυνάμεις, μετά την ημερομηνία λήξης της επιχείρησης  και ότι οι ΗΠΑ δεν θα αναλάβουν την ευθύνη του εμφύλιου πολέμου που ενδέχεται να συνεχίσει να διεξάγεται  και μετά τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ.

Άραγε, από αυτήν την ανάγνωση των δηλώσεων Ομπάμα,  δεν προκύπτει λογικά και αβίαστα ένα πολύ πιθανό, όμως ριζικά διαφορετικό ενδεχόμενο, από αυτό που διαχέουν τα ΜΜΕ; Το βάσιμο και  υψηλής πιθανότητας δηλαδή  ενδεχόμενο, να υπάρξουν χερσαίες επιχειρήσεις όχι από τις ΗΠΑ αλλά από συνορεύουσες χώρες, ιδιαίτερα από την Τουρκία, οι οποίες είναι λογικό να μην  αρκεστούν στην ηθική ικανοποίηση που θα τους προσφέρει η κατά δήλωσην Ομπάμα «μικρής κλίμακας και επικεντρωμένη επιχείρηση».

Το ενδεχόμενο αυτό δεν είναι αυθαίρετο, δεν είναι ούτε σκοτεινό, συνομωσιολογικό και δεν αποτελεί «εθνική προκατάλειψη».  Οι εχθρικές ως προς την Συρία χώρες, που ξεκίνησαν πριν 2 χρόνια να απεργάζονται την πτώση του καθεστώτος Άσαντ, η Τουρκία ιδιαίτερα, έχουν  μεγάλα  θέματα να τακτοποιήσουν με αυτήν, αλλά και εντός αυτής, πέρα και από την ανατροπή του.   Στα πρώτα περιλαμβάνονται ο γεωπολιτικός σουνιτικός άξονας Βορρά-Νότου (Τουρκίας-Αραβικής χερσοννήσου), οι αγωγοί μεταφοράς υδρογονανθράκων, κ.α.  στα δεύτερα η  Κουρδική βορειο-ανατολική περιοχή της Συρίας. Δεν είναι συνεπώς λογικό, άρα και πολύ πιθανό,  η Τουρκία, να ισχυριστεί  «άξαφνα» ότι δέχθηκε και αυτή επίθεση (χημική ή κάποιου άλλου είδους…) από την Συρία, συνεπώς υποχρεούται να ξεκινήσει χερσαίες επιχειρήσεις;

Το Ισραήλ από την πλευρά του, αν και προσβλέπει στο να βγάλουν οι άλλοι τα κάστανα από την φωτιά, έχει και αυτό μεγάλα  θέματα να επιλύσει: με την Χεζμπολλάχ (με φόντο το Ιράν) πρωταρχικά και βέβαια με  αυτά που μπορούν να του προκύψουν, μετά τη λήξη του τακτικού πολέμου,  από μία ανεξέλεγκτη υπερτροφία των σαλαφιστών στα σύνορά του με την Συρία;

Ο Τζών Κέρι, μετά την δήλωση Ομπάμα, είπε και αυτός την δική του αλήθεια για την  σχεδιαζόμενη επιχείρηση: «έχει σημασία για το Ισραήλ… έχει σημασία για τους στενούς μας φίλους, την Ιορδανία, την Τουρκία και τον Λίβανο (να προσθέσουμε εμείς το Κατάρ και την Σαουδική Αραβία)».. Ο Ταγίμπ Ερντογάν, από την πλευρά του  και αυτός,  είπε ότι «μια επέμβαση θα έπρεπε να γίνει κατά το υπόδειγμα του Κοσόβου… επέμβαση μιας ή δύο ημερών δεν αρκεί, ο  στόχος είναι να εξαναγκαστεί το καθεστώς να εγκαταλείψει την εξουσία».

Είναι άρα λογικό, διαβάζοντας κανείς αυτές τις δηλώσεις,  να συμπεράνει ότι η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται μόνο για την εξασθένιση  του Άσαντ, ώστε να βελτιωθούν, απλά και μόνο,  οι όροι της διαπραγμάτευσης μαζί του.  Είναι  ακόμη περισσότερο λογικό  η Τουρκία να μην  πιστεύει ότι ο Άσαντ μπορεί να αποδυναμωθεί εάν απλά και μόνο βομβαρδιστεί,  αλλά δεν πέσει. Είναι τέλος λογικό η Τουρκία  να σκέφτεται ότι εάν ο Άσαντ  αντισταθεί, αντέξει  και δεν  ανατραπεί, τότε  θα αποβεί ισχυρότερος από πριν και ότι η ισχυροποίησή του δεν προμηνύει κανένα όφελος γι’ αυτήν, αντίθετα της προδικάζει σημαντικές γεωοικονομικές και γεωπολιτικές απώλειες.

Σε αυτή την συνορεύουσα με τον πόλεμο χώρα, οι παραπάνω εντέχνως αποσιωπούμενες  πιθανότητες, έστω μόνον πιθανότητες, ενδιαφέρουν κανέναν; Εάν ναι, οι δράσεις για την απομείωσή τους και η ενεργός  υποστήριξη μιας ειρηνικής  πολιτικής λύσης δεν θα έπρεπε να είχαν διαφανεί; Γιατί,  πέρα από την γνωστή ενδοτικότητα της κυβέρνησης και την επικοινωνιακή   αντιπαλότητα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εμείς, καμία, απολύτως καμία κινητικότητα, ή «κινηματικότητα», δεν βλέπουμε να διαγράφεται στον σκοτεινό ορίζοντα.

Σχολιασμός

Πρέπει να συνδεθείτε για να παραθέσετε σχόλιο.

top
©2013 pissias.gr | made by vairin